bbënòculë
sm.: Binocolo.// Fig. T' àggia fà vëdé p’u bbënòcùlë!: Te lo/la
devo far vedere con il binocolo!, si dice quando non si
vuole far vedere o dare q.cosa a q.cuno.
bbenżìnë
sf.: Benzina. A bbénżìnë
cùstë troppassàië!: La benzina costa troppo!
bbënżënàiië
o
bbenżinàiië
sm. e sf.: Benzinaio/a.
bbërbàndë
sm. e sf.: Birbante, Detto scherz. di
ragazzi o bambini eccesivamente vivaci.
bbërlàndë
o brëllàndë sm.: Brillante.
bbërlòcchë
sm.: Ciondolo a medaglione appeso a una
catenina sul petto. A la zìtë
dë fràtëtë t' avìessë mìsë nu bërlòcchë ca së vëdìië da lundànë!:
Al matrimonio di tuo fratello ti eri messa un ciondolo che si notava da
lontano!
bbëròccë
sm.: Baroccio, Veicolo a due ruote usato per il trasporto di merci.
bbërsàgliérë
sm.: Bersagliere.
bbësàccë
sf.: Bisaccia.
bbëšcùnë
sm.: Pietra, Sasso. A térrë ca m’àggi’ accattàt' ié ttùttë bbëšcùnë!:
Il terreno che ho comprato è tutto pieno di pietre (è sassoso)!
bbëšcunàtë sf.: Sassata, Colpo inferto con un sasso. A la
pàrtìtë ànnë pëgliàtë l’àrbëtr' a bbëšcunàtë!: Alla partita (di
calcio) hanno preso l’arbitro a sassate!.
bbësënònnë
sm. e sf.: Bisnonno/a.
A bbësënònna
mìi ' é ccambàtë fìn' a cìend' ànnë!: La mia bisnonna è campata fino
a cento anni!
bbësògnë,
usato solo nella loc. avv. a la
bbësògnë: Alla bisogna, All’occorrenza.
bbëstècchë
sf.: Bistecca.
Mangiatìllë na
bbèlla bbëstècchë ca si' anèmëchë!: Mangiatela una bella bistecca
ché sei anemico/a!
bbësùognë
sm. : Bisogno. No' tténghë bësùognë dë nìendë!: Non ho
bisogno di nulla!
bbësugnùsë
agg. m e f.: Bisognoso/a.
bbëttùnë sm.: Bottone. //
Bëttùnë d'a lùcë: Interruttore energia elettrica.
bbëtuìinë
agg. e sost. m. e f.: Beduino/a,
Persona incolta, rozza,
incivile, ma anche sciocca, insulsa.
Chìllë
bbëtuìinë
d' i parìendë tòië s'ànnë prësëndàt' a la càsë a ccërcà sòldë!:
Quegli insulsi dei tuoi parenti si sono presentati a casa a
chiedere soldi!
